Hola amigos!

Welkom bij het laatste verhaal uit de spannende reeks 'De wilde avonturen van Heleen en Julie'!

Zaterdagochtend zijn we terug naar La Mesilla aan de Guatemalteekse grens gereisd, de laatste rit met de chickenbus, we zullen ze toch missen! De grens maakte deze keer merkelijk minder indruk op ons, waarschijnlijk omdat we nu al zoveel meer meegemaakt hebben? Het was wel nog steeds een chaos van jewelste, maar we vonden vlot onze weg en paspoortstempeltjes. Onderweg werden we ook nog geinterviewd door Mexicaantjes voor een of ander schoolproject, waar we natuurlijk met plezier aan meewerkten. In ruil kregen we snoepjes en mochten we een gigantische sombrero opzetten, daar deden we het natuurlijk voor! Eenmaal de grens over zijn we in een dag en een nacht helemaal doorgereisd naar Oaxaca.

We zijn hier zo'n 4 dagen gebleven en het was weer heerlijk genieten! Gisteren zijn we de ruïnes van Monte Alban gaan bezoeken. De oude Zapoteekse stad werd gebouwd vanboven op een heuvel die ze in die tijd kunstmatig afgevlakt hebben, het moet een enorm werk geweest zijn maar zo hadden we een prachtig uitzicht over de vallei! Het meeste van de oude stad zit nog onder de grond, want ze was echt gigantisch, maar de grootste tempels en tombes konden we toch bezoeken en beklimmen. Het laat toch nog steeds een indruk op ons na, zo'n eeuwenoude stad...

Vandaag deden we dan een lekker toeristische daguitstap in de omgeving van Oaxaca. De eerste stop was in Tule bij een gigantische boom van 2000 jaar oud. De stam was zo dik dat er een mensenketting van 40 man rond kan! Daarna reden we door naar Teotitlan een textieldorpje, waar we een weverij bezochten. We zagen het volledige proces van de schapenkapper tot het natuurlijk kleuren, het weven en het verkopen! Natuurlijk zaten we zelf ook alweer helemaal onder de kleurtjes door alles eens aan te raken en te proberen... Toen was het normaalgezien tijd voor Hierve el Agua, een supermooi natuurgebied met watervallen enzo, maar het mocht niet zijn! Temidden een dor Mexicaans landschap, in the middle of nowhere, in de blakende zon, kreeg ons busje plots een klapband. Daar stonden we dan: 2 Fransmannen, 3 Duitsers, 2 Belgjes en een Mexicaan, het leek wel een flauwe mop! We hadden wel het mooie landschap van de sierra rond ons, maar natwee uren waren we daar toch op uitgekeken! Tijdens een wandelingetje werd Julie ook nog eens aangevallen door een cactus, of was het omgekeerd? In ieder geval won de cactus... Gelukkig stond er ook nog een boompje in de buurt waar we met ons olijk gezelschap konden zitten. Uiteindelijk kwam er een ander busje ons halen en konden we verder, maar voor Hierve el Agua hadden we jammergenoeg geen tijd meer!

Dan maar door naar Mitla, the city of the dead. Een klein dorpje waar er ook tempels en graftombes zijn gevonden. Minder imposant dan Monte Alban, maar hier konden we echt in de tombes onder de grond, en dat was ook wel eens spectaculair. Bovendien vonden we het uitermate grappig om te kijken naar alle Amerikanen die hun hoofd stootten in de kruipgangen!

Als compensatie voor de pech kregen we ook nog een 'All you can eat' maaltijd aangeboden in een Mexicaans restaurant. De uitgehongerde Duitsers deden hun naam weer eens eer aan! Maar wij moesten ook niet onderdoen natuurlijk!

Als laatste stopten we bij een Mezcal-fabriek, waar het broertje van de tequila gebrouwen wordt. We kregen weer het hele proces te zien, en achteraf mochten we natuurlijk vanalles proeven! Heerlijk! Jammer dat we er niet mee door de douane geraken...

Morgen reizen we door naar Mexico City waar we dan onze vlieger richting jullie nemen...

Tot in België!!!!

PS: Nog een dikke proficiat aan de jarige papa van Julie! Hip hip hoera!