Dag iedereen!

Hier zijn we weer met nieuws uit Guatemala!

Donderdagnacht zijn we dus vertrokken uit Pojom, maar eerst kwamen er nog enkele spoedgevallen binnen en konden we elk nog een wonde hechten. Uiteindelijk deden we nog een heleboel extra uren op onze laatste dag!

Laten we maar eerlijk zijn...de nachtelijke trip van Pojom naar Huehuetenango was ronduit verschrikkelijk. Eerst wou de auto waar we mee meemoesten die nacht niet rijden, maar gelukkig kwam er dan een andere pick-up voorbij rond 1u30 snachts en raakten we dan toch op weg. We vlogen vanachter in de laadbak samen met nog 10 anderen en een heleboel bagage en dan maar hobbel de bobbel door de bergen. Hoewel er een zeil boven de laadbak ging waren we al snel toch al helemaal nat door de regen. Zo'n 3 uren later kwamen we helemaal blauw van het botsen en de kou aan in San Mateo Ixtatan. Daar was het precies zoals we ons herinnerden: donker, grijs, ijskoud en nat. Niet onze favoriete plaats... Nog een uurtje verkleumen tot de bus kwam en toen konden we naar Huehuetenango. Dat was ook een behoorlijk koude rit van zo'n 5-6 uren. Toen we Huehuetenango naderden werd het stilaan warmer en we slaakten een zucht van opluchting. Het was ondertussen middag en gelukkig vonden we snel onze verblijfplaats voor de komende weken! Een B&B uitgebaat door Oscar, een toffe Guatemalteek die 4 jaar in België gestudeerd heeft en dus wat Vlaams spreekt!

De dagen daarop verkenden we wat Huehuetenango en de omgeving. We hadden al snel weer wat vrienden gemaakt die ons maar al te graag de leuke plekjes toonden. Heel gemakkelijk, en bovendien konden ze wondermooi gitaar spelen en zingen wat de avonden heel gezellig maakte. We bezochten het centrum, gingen naar een lagune, keken naar de zonsondergang van op de Maya-ruïnes van Zaculeu, gingen naar een dorpje Chiantla in de buurt waar er een marimba-optredentje was, keken van op de berg naar de lichtjes van de stad... We hebben ons niet verveeld!

Vrijdag brachten we ook al een bezoekje aan het Hospital Nacional de Huehuetenango, waar we stage lopen, om afspraken te maken en ons voor te stellen. Alles verliep vlotjes en we mochten deze week beginnen in de nachtshift! Het was wel eventjes aanpassen! Het wordt hier niet al te nauw genomen met hygiëne en steriliteit, de vrouwen liggen met zijn zessen of meer gezellig naast elkaar in arbeid en bevallen kunnen ze met 2 tegelijk in de verloskamer. De materniteit bestaat uit zo'n 3 zalen volgestampt met bedden, er is constant licht en lawaai en ze vragen er vriendelijk om niet op de grond te plassen...wat dus toch gebeurt!!! Nu weten we waarom ze liever in hun hutjes bevallen!! We werken shiften van 19u-7u30, uiterst vermoeiend, maar het brengt wel op! Onze eerste nacht konden we al elk 2 bevallingen doen! De eerste moesten we zelf niet eens vragen, terwijl we de vrouw installeerden op de verlostafel hadden we het al in ons handen! Het was dan ook een 8ste kind... Ondanks dat we wat moesten wennen en ons aanpassen zijn er hier dus wel ongelofelijk veel leerkansen. Er liggen steeds zo'n 5-6 vrouwen in arbeid, die we naar hartelust mogen opvolgen. s' Nachts zijn we ook de enige studenten tot nu toe, dus we hoeven niet te delen. Meer dan stage lopen gaan we de komende dagen wel niet kunnen doen, na zo'n nacht zijn we echt geradbraakt en slapen we meestal gewoon tot we weer moeten vertrekken naar het ziekenhuis. Ondanks het grote tijdsverschil leven we dus eventjes tegelijkertijd met jullie!

Meer verhalen later want nu moeten we alweer ons klaarmaken! Adios!!

Heleen en Julie